Αν δεν έχετε ακούσει ή δεν ζούσατε κάτω από μια πέτρα την περασμένη εβδομάδα, το αγαπημένο καφέ/φούρνος της Λεμεσού έφτασε στη Λευκωσία!! Γεια σας @nomad.nicosia 👋🏻 Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο να περάσω από εκεί μόλις άνοιξαν οι πόρτες και να ρίξω μια ματιά στον νέο χώρο που υπόσχεται την ίδια ζεστασιά και ενέργεια για την οποία ενθουσιάζονταν οι κάτοικοι της Λεμεσού. Από τη στιγμή που μπαίνεις μέσα, το άρωμα είναι το πρώτο πράγμα που σε τραβάει - ένα παρηγορητικό μείγμα καβουρδισμένου καφέ, γλυκιάς ζύμης και μια νότα φλούδας εσπεριδοειδών που μιλάει στην κυπριακή ψυχή του αρτοποιείου. Η βιτρίνα με τα γλυκά είναι μια μελετημένη βόλτα σε ένα αρτοποιείο δίπλα στον δρόμο: τραγανά κρουασάν, ψωμάκια με φιστίκια, κουλούρια με αμύγδαλα και δίσκοι με χρυσές, γυαλιστερές τάρτες που αστράφτουν κάτω από απαλό φωτισμό. Οι σημειώσεις του αρτοποιείου στον πάγκο υπονοούν μια εποχιακή εναλλαγή, μια λεπτομέρεια που μου άρεσε γιατί σημαίνει ότι υπάρχει πάντα κάτι νέο να δοκιμάσεις χωρίς να χάσεις τα βασικά αγαπημένα που κάνουν αυτό το μέρος να μοιάζει με μια ιεροτελεστία γειτονιάς. Ο ίδιος ο χώρος αποπνέει μια κομψή, μοντέρνα ατμόσφαιρα που εξακολουθεί να είναι απίστευτα φιλόξενη. Το φως μπαίνει από μεγάλα παράθυρα, ζεστά ξύλινα έπιπλα και μερικές γλάστρες με φυτά που προσδίδουν μια πινελιά πρασίνου στις καθαρές γραμμές. Υπάρχει μια ζεστή γωνιά με μερικά μικρά τραπέζια για ένα γρήγορο σνακ και ένα μεγαλύτερο κοινόχρηστο τραπέζι για όσους θέλουν να χαλαρώσουν με ένα λάπτοπ ή έναν φίλο. Είναι το είδος της ατμόσφαιρας που σε προσκαλεί να μείνεις λίγο περισσότερο, να βγάλεις μια φωτογραφία για το γεύμα σου και στη συνέχεια να αποφασίσεις ποιο γλυκό αξίζει μια θέση στην τσάντα σου για αργότερα. Όταν πλησιάζεις τον πάγκο, η επιλογή παρουσιάζεται με μια σίγουρη απλότητα: μια χούφτα από signature είδη για τα οποία το προσωπικό είναι σαφώς περήφανο, καθώς και μια εναλλαγή ημερήσιας σπεσιαλιτέ. Με προειδοποίησαν - ευγενικά και με ένα χαμόγελο - ότι τα αγαπημένα τείνουν να εξαντλούνται γρήγορα, οπότε έκανα την παραγγελία μου με μια πινελιά επείγοντος που ένιωσα μέρος της γοητείας παρά αγχωτική. Ο barista με χαιρέτησε ονομαστικά μετά από μια γρήγορη σάρωση του μενού στον πίνακα, κάτι που έκανε την εμπειρία να φαίνεται ήδη εξατομικευμένη. Υπάρχει ένας ρυθμός στην εξυπηρέτησή τους: γρήγορο, φιλικό και αρκετά χαλαρό για να σε κάνει να νιώθεις σαν να βρίσκεσαι σε ένα καφέ που εκτιμά τόσο την αποτελεσματικότητα όσο και μια καλή ιστορία πίσω από τη συνταγή. Ξεκίνησα με ένα κλασικό ζευγάρι: έναν δυνατό, γεμάτο καφέ και ένα βουτυράτο τραγανό κρουασάν. Ο καφές έφτασε σε μια κεραμική κούπα που παρέμεινε ζεστή για αρκετή ώρα ώστε να απολαύσω τις δύο πρώτες γουλιές - το άρωμα ήταν πλούσιο με νότες κακάο και μια νότα καραμελωμένης ζάχαρης. Είχε μια ισορροπημένη οξύτητα που διατηρούσε το φινίρισμα καθαρό, γεγονός που το καθιστούσε ιδανικό για τη ζύμη που επέλεξα. Το κρουασάν ήταν μια αποκάλυψη: στρώσεις αέρα ελαφριάς σαν βούτυρο, κάθε μπουκιά αποκάλυπτε μια λεπτή νιφάδα που έδινε τη θέση της σε ένα μαλακό, σχεδόν κρεμώδες κέντρο. Δεν ήταν απλώς ζύμη. Ήταν μια στιγμή υφής και θερμοκρασίας που σε έκανε να ηρεμήσεις και να εκτιμήσεις την τέχνη. Δοκίμασα επίσης μια αλμυρή επιλογή - μια ζύμη με σπανάκι και φέτα που έμοιαζε με ένα χορταστικό γεύμα σε ένα κέλυφος ζύμης. Η βάση κράτησε καλά το σχήμα της, όχι πολύ εύθρυπτη, και η γέμιση προσέφερε μια παρηγορητική αλμυρή γεύση που ταίριαζε όμορφα με τον καφέ. Είναι το είδος του αντικειμένου που αποδεικνύει ότι το αρτοποιείο δεν κυνηγάει απλώς τη γλυκύτητα. Κατανοεί την ισορροπία και τον ρόλο κάθε μπουκιάς στη συνολική εμπειρία. Για λίγη ποικιλία, έβαλα μια μικρή ζύμη με αμύγδαλο για να ολοκληρώσω τη γευσιγνωσία. Το εξωτερικό έλαμπε με ένα ελαφρύ γλάσο, ενώ το εσωτερικό παρέμεινε υγρό και αρκετά γλυκό για να με κάνει να επιστρέφω για άλλη μια μπουκιά. Οι τιμές κυμαίνονται σε λογικά πλαίσια για ένα εξειδικευμένο αρτοποιείο σε μια κεντρική περιοχή. Σκέφτηκα ότι εδώ είναι που η αξία συναντά την τέχνη: πληρώνεις λίγο περισσότερο για ποιοτικά υλικά, προσεκτική τεχνική και αυτή την αίσθηση του τόπου που κάνει μια επίσκεψη να μοιάζει με κάτι περισσότερο από έναν γρήγορο καφέ. Και ναι, η επιμελημένη ποικιλία σημαίνει ότι ορισμένα είδη εξαντλούνται γρήγορα - οπότε αν υπάρχει κάτι που λαχταράτε, θα πρότεινα να πάτε νωρίτερα μέσα στην ημέρα ή να περάσετε να το πάρετε για αργότερα. Το προσωπικό είναι ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό της εμπειρίας. Είναι γρήγοροι, εξυπηρετικοί και χαρούμενοι να σας εξηγήσουν τις προσφορές της ημέρας ή να σας κάνουν προτάσεις με βάση αυτό που έχετε όρεξη. Υπάρχει ένας γνήσιος ενθουσιασμός στον τρόπο που μιλάνε για τις ρίζες του αρτοποιείου στη Λεμεσό και τη νέα τοποθεσία στη Λευκωσία, που σε κάνει να νιώθεις σαν να είσαι μέρος μιας αναπτυσσόμενης ιστορίας και όχι απλώς ένας πελάτης στην ουρά. Όσον αφορά την ατμόσφαιρα, το Nomad.Nicosia πετυχαίνει την ισορροπία μεταξύ της φασαρίας ενός αρτοποιείου και της χαλάρωσης ενός καφέ. Αν θέλετε να καθίσετε και να εργαστείτε, υπάρχει αξιόπιστο Wi-Fi και πολλές πρίζες. Αν θέλετε να φάτε κάτι ενώ παρακολουθείτε τον κόσμο, οι θέσεις στο παράθυρο προσφέρουν μια θέα στην πρώτη σειρά του παλμού του δρόμου. Ο χώρος είναι επίσης φιλικός προς την κάμερα του τηλεφώνου με την καλή έννοια - φωτεινό, φυσικό φως για φωτογραφίες χωρίς την αντανάκλαση που κάνει τις φωτογραφίες φαγητού να φαίνονται επίπεδες. Μπορώ να φανταστώ ότι αυτό είναι ένα δημοφιλές σημείο για μια πρωινή συνάντηση, μια μεσημεριανή ζαχαροπλαστική ή μια χαλάρωση αργά το απόγευμα με ένα βιβλίο. Τελική άποψη: Το Nomad.Nicosia είναι κάτι περισσότερο από ένα νέο καφέ στην πόλη - είναι μια σίγουρη επέκταση του αγαπημένου ήθους του αρτοποιείου της Λεμεσού, μεταφερμένο με προσοχή στους ρυθμούς της Λευκωσίας. Αν σας ενδιαφέρει να μάθετε τι γεύση έχουν τα αγαπημένα εδέσματα της Λεμεσού όταν φτάνουν στην πρωτεύουσα, αυτό είναι το μέρος για εσάς. Θα σας πρότεινα να πάτε νωρίς για να πάρετε μια γεύση από τα αγαπημένα σας, να δοκιμάσετε έναν καφέ με ένα φύλλο ζύμης και να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να απολαύσετε την απλότητα από γυαλί και ξύλο που κάνει αυτό το μέρος να μοιάζει με μικρές διακοπές που μπορείτε να αντέξετε οικονομικά ένα απόγευμα Τρίτης. Και αν τραβήξετε μια φωτογραφία, κάντε tag την με #NomadNicosia, ώστε η ομάδα να δει την αγάπη που ξεχύνεται για αυτό το νέο σπίτι μακριά από τη Λεμεσό. Γεια σας και πάλι στο @nomad.nicosia — θα επιστρέψω σύντομα.

Falls Sie es noch nicht gehört haben oder die letzte Woche versteckt gelebt haben: Limassols beliebtestes Café/Bäckerei ist in Nikosia angekommen!! Hallo @nomad.nicosia 👋🏻 Ich konnte nicht widerstehen, gleich nach der Öffnung der Türen vorbeizuschauen und einen Blick auf die neuen Räumlichkeiten zu werfen, die dieselbe Wärme und Energie versprechen, von der die Einheimischen von Limassol schwärmen. Sobald Sie hereinkommen, ist der Duft das Erste, was Sie packt – eine wohlige Mischung aus geröstetem Kaffee, süßem Gebäck und einem Hauch von Zitrusschale, der die zypriotische Seele der Bäckerei widerspiegelt. Die Gebäckauslage ist ein gedankenverlorenes Schlendern durch eine Straßenbäckerei: Blätterteigige Croissants, mit Pistazien gespickte Brötchen, Brezeln mit Mandeln und Bleche voller goldener, glänzender Törtchen, die im sanften Schienenlicht glitzern. Die Hinweise der Bäckerei auf der Theke weisen auf einen saisonalen Wechsel hin, ein Detail, das mir sehr gefiel, denn so gibt es immer etwas Neues zum Probieren, ohne dass die Klassiker verloren gehen, die diesem Ort das Flair eines nachbarschaftlichen Rituals verleihen. Der Raum selbst strahlt eine geradlinige, moderne Atmosphäre aus, die dennoch unglaublich einladend wirkt. Licht strömt durch große Fenster herein, wärmt die hellen Holzmöbel und ein paar Topfpflanzen verleihen den klaren Linien einen Hauch von Grün. Es gibt eine gemütliche Ecke mit ein paar kleinen Tischen für einen schnellen Happen und einen längeren Gemeinschaftstisch für alle, die mit einem Laptop oder einem Freund verweilen möchten. Es ist die Art von Atmosphäre, die dazu einlädt, etwas länger zu bleiben, ein Foto für Ihren Feed zu schießen und dann zu entscheiden, welches Gebäck einen Platz in Ihrer Tasche für später verdient. Wenn Sie sich der Theke nähern, wird die Auswahl mit selbstbewusster Schlichtheit präsentiert: eine Handvoll Spezialitäten, auf die das Personal sichtlich stolz ist, plus ein wechselndes Tagesgericht. Ich wurde – freundlich und mit einem Lächeln – darauf hingewiesen, dass meine Lieblingsgetränke schnell ausverkauft sind, also bestellte ich mit einer gewissen Dringlichkeit, die eher zum Charme als zum Stress beitrug. Der Barista begrüßte mich nach einem kurzen Blick auf die Kreidetafel-Speisekarte mit Namen, was dem Besuch bereits ein persönliches Gefühl verlieh. Der Service hat seinen Rhythmus: schnell, freundlich und entspannt genug, um einem das Gefühl zu geben, in einem Café zu sein, das sowohl Wert auf Effizienz als auch auf eine gute Geschichte hinter dem Rezept legt. Ich begann mit einem klassischen Paar: einem kräftigen, vollmundigen Hauskaffee und einem butterzart knusprigen Croissant. Der Kaffee kam in einer Keramiktasse, die lange genug heiß blieb, damit ich die ersten beiden Schlucke genießen konnte – das Aroma war reich an Kakaonoten und einem Hauch von karamellisiertem Zucker. Die ausgewogene Säure sorgte für einen sauberen Abgang, was ihn zum perfekten Kontrast zu dem von mir gewählten Gebäck machte. Das Croissant war eine Offenbarung: Schichten butterleichter Luft, jeder Bissen enthüllte eine zarte Flocke, die einem weichen, fast cremigen Kern wich. Es war nicht bloß Gebäck; es war ein Moment der Textur und Temperatur, der einen innehalten und das Handwerk würdigen ließ. Ich probierte auch eine herzhafte Variante – ein Gebäck mit Spinat und Feta, das sich wie ein sättigendes Mittagessen in einer Teighülle anfühlte. Die Kruste behielt ihre Form, war nicht zu krümelig, und die Füllung bot eine wohltuende Salzigkeit, die wunderbar zum Kaffee passte. Es ist die Art von Gericht, die beweist, dass die Bäckerei nicht nur auf Süße aus ist; sie versteht Ausgewogenheit und die Rolle jedes Bissens im Gesamterlebnis. Zur Abwechslung schnappte ich mir zum Abschluss der Verkostung ein kleines Gebäckstück mit Mandelüberzug. Die Außenseite glänzte mit einer leichten Glasur, während die Innenseite saftig und gerade süß genug blieb, um mich für einen weiteren Bissen zurückkommen zu lassen. Die Preise liegen in einem vernünftigen Rahmen für eine Spezialitätenbäckerei in einem zentralen Viertel. Ich ertappte mich bei dem Gedanken, hier trifft Wert auf Handwerk: Man zahlt ein bisschen mehr für hochwertige Zutaten, sorgfältige Technik und dieses Gefühl der Verbundenheit, das einen Besuch zu mehr als einem schnellen Kaffeeholen macht. Und ja, aufgrund des sorgfältig zusammengestellten Sortiments sind manche Artikel schnell ausverkauft – wenn Sie also Appetit auf etwas haben, würde ich vorschlagen, früher am Tag zu kommen oder kurz vorbeizuschauen, um es sich für später zu holen. Das Personal ist das Highlight dieses Erlebnisses. Es ist schnell, hilfsbereit und erklärt Ihnen gerne die Tagesgerichte oder macht Empfehlungen, je nachdem, worauf Sie gerade Appetit haben. Sie sprechen mit echter Begeisterung über die Wurzeln der Bäckerei in Limassol und den neuen Standort in Nikosia, sodass Sie sich fühlen, als wären Sie Teil einer wachsenden Geschichte und nicht nur ein Kunde in der Schlange. Was das Ambiente angeht, schafft Nomad.Nicosia den Spagat zwischen dem geschäftigen Treiben einer Bäckerei und der Entspannung eines Cafés. Wenn Sie sitzen und arbeiten möchten, gibt es zuverlässiges WLAN und zahlreiche Steckdosen. Wenn Sie etwas essen und dabei Leute beobachten möchten, bieten Ihnen die Fensterplätze einen Blick aus der ersten Reihe auf das pulsierende Leben auf der Straße. Der Raum wirkt außerdem auf eine gute Art und Weise handykamerafreundlich – helles, natürliches Licht für Fotos ohne das Blendlicht, das Essensfotos blass aussehen lässt. Ich könnte mir vorstellen, dass dies ein beliebter Ort für ein morgendliches Meeting, eine leckere Kleinigkeit zum Gebäck am Mittag oder ein entspanntes Buch am späten Nachmittag ist. Fazit: Nomad.Nicosia ist mehr als nur ein neues Café in der Stadt – es ist eine selbstbewusste Erweiterung von Limassols beliebter Bäckerei-Philosophie, die mit Sorgfalt in das Tempo Nikosias übertragen wurde. Wenn Sie neugierig sind, wie Limassols beliebteste Leckereien schmecken, wenn sie in der Hauptstadt landen, sind Sie hier genau richtig. Ich empfehle, früh zu kommen, um die besten Fotos der begehrten Spezialitäten zu machen, einen Kaffee mit Blätterteiggebäck zu probieren und sich einen Moment Zeit zu nehmen, um die Schlichtheit aus Glas und Holz auf sich wirken zu lassen, die diesem Ort das Gefühl eines kleinen Urlaubs verleiht, den man sich an einem Dienstagnachmittag leisten kann. Und wenn Sie ein Foto schießen, taggen Sie es mit #NomadNicosia, damit das Team die Liebe sehen kann, die in dieses neue Zuhause fern von Limassol gesteckt wird. Nochmals Hallo an @nomad.nicosia – ich bin bald wieder da.