Πρόσφατα πέρασα από το νεότερο κατάστημα της @caffenerocy στην Πλατεία Ελευθερίας για μια εμπειρία καφέ που δεν είχα δοκιμάσει ποτέ πριν: μια συνεδρία cupping σε επαγγελματικό στιλ. Χαρακτηρίστηκε ως «δοκιμάζοντας καφέ σαν τους επαγγελματίες» και βγήκα με ένα νέο λεξιλόγιο για τις γεύσεις, σεβασμό για την τέχνη και μια σακούλα κόκκων καφέ που ανυπομονούσα να φτιάξω στο σπίτι. Από τη στιγμή που μπήκα στο κατάστημα, η ατμόσφαιρα σηματοδοτούσε κάτι λίγο πιο σοβαρό από την συνηθισμένη επίσκεψη σε καφέ. Οι εσωτερικοί χώροι είναι φωτεινοί και φιλόξενοι, με καθαρές γραμμές, ζεστές ξύλινες πινελιές και έναν τοίχο με κόκκους καφέ από την εναλλασσόμενη γκάμα τους. Ο χώρος του πάγκου είναι ζωντανός αλλά όχι θορυβώδης, και ένας γυάλινος τοίχος υπαινίσσεται ένα μικρό ψησταριά ή τουλάχιστον μια ειδική γωνιά ψησίματος πίσω από τα παρασκήνια. Το άρωμα του φρέσκου καφέ στον αέρα έμοιαζε με μια ευπρόσδεκτη χειραψία, και τα χαμόγελα των barista έκαναν την ιδέα να μπω στη συνεδρία cupping λιγότερο τρομακτική και πιο συναρπαστική. Η συνεδρία για τα cupping ξεκίνησε με μια γρήγορη, φιλική ενημέρωση από τον υπεύθυνο για τα cupping - έναν έμπειρο barista που μίλησε με την ήρεμη αυτοπεποίθηση κάποιου που έχει δοκιμάσει περισσότερους καφέδες από ό,τι οι περισσότεροι από εμάς. Ο στόχος ήταν σαφής: να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα αρώματα και τις γεύσεις όπως οι επαγγελματίες, χρησιμοποιώντας την τυπική ροή εργασίας για τα cupping. Μας έδειξαν τη διάταξη: μια σειρά από μικρά μπολ, το καθένα με ετικέτα με την προέλευση του καφέ και το επίπεδο καβουρδίσματος, μερικά κουτάλια, ένα βραστήρα και μια ψηφιακή ζυγαριά που έδειχνε τα ακριβή γραμμάρια. Ο ξεναγός τόνισε μερικούς βασικούς κανόνες - κρατήστε σημειώσεις, συμμετέχετε με περιέργεια και εμπιστευτείτε τις αισθήσεις σας. Πρώτα ήρθε το ξηρό άρωμα. Τα καπάκια ανασηκώθηκαν σε κάθε μπολ για όσο χρόνο χρειαζόταν για να αποκαλυφθεί το ξηρό άρωμα κάθε καφέ και στη συνέχεια μας προσκάλεσαν να ρίξουμε μια βαθύτερη μυρωδιά καθώς ο καφές στροβιλιζόταν για λίγο με μια απαλή δίνη αέρα. Τα αρώματα ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό - φρουτώδεις νότες όπως εσπεριδοειδή και μούρα, νότες λουλουδιών, μαύρη σοκολάτα, καβουρδισμένο αμύγδαλο, ακόμη και μια ψίθυρος μπαχαρικών. Ο ξεναγός εξήγησε πώς το ξηρό άρωμα δίνει μια πρώτη εντύπωση για το σώμα του καφέ και το πιθανό γευστικό προφίλ, αλλά η πραγματική δουλειά θα ερχόταν μετά την προσθήκη του νερού. Στη συνέχεια, χύθηκε ζεστό νερό σε κάθε μπολ μέχρι την ίδια ακριβή στάθμη και περιμέναμε λίγα λεπτά για να «ανθίσει» ο καφές. Το υγρό άρωμα της συνεδρίας ήταν σαν ένας διαφορετικός χάρτης γεύσεων που ξεδιπλωνόταν στο δωμάτιο - πιο πλούσιος, πιο λεπτές, μερικές φορές αναδεικνύοντας φλούδες εσπεριδοειδών, ψητά φρούτα ή κακάο σε σκόνη που δεν είχαν εμφανιστεί στο στάδιο της ξήρανσης. Ο μάστερ των cupping μας υπενθύμισε να κρατάμε τις μύτες μας κοντά στην επιφάνεια του μπολ για να πιάσουμε το εξελισσόμενο άρωμα καθώς ο καφές απελευθέρωνε περισσότερες πτητικές ενώσεις. Έπειτα ήρθε η κόρα - η στιγμή που ένα παχύ στρώμα από κατακάθια καφέ σχηματίζεται στην επιφάνεια. Με μια γρήγορη, εξασκημένη κίνηση, σπάσαμε την κόρα με ένα κουτάλι cupping, απελευθερώνοντας ένα φρέσκο κύμα αρώματος. Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα στο cupping, επειδή η πρώτη μυρωδιά μετά το σπάσιμο της κόρας μπορεί να αποκαλύψει λεπτές νότες που δεν ήταν εμφανείς πριν. Τέλος, ξεκίνησε η γευσιγνωσία. Ρουφήσαμε. Ναι, ρουφήσαμε - η τεχνική είναι απαραίτητη στο cupping επειδή καλύπτει τον ουρανίσκο με μια μεγάλη ποσότητα καφέ και τον αερίζει για να απελευθερώσει το πλήρες γευστικό προφίλ. Στόχος είναι να ψεκαστεί γρήγορα και εύκολα η γλώσσα, ώστε να μπορείτε να αξιολογήσετε τη γλυκύτητα, την οξύτητα, το σώμα και την επίγευση με μία μόνο γουλιά. Ο οδηγός μας ενθάρρυνε να σημειώσουμε τέσσερα στοιχεία για κάθε καφέ: άρωμα (πριν από τη δοκιμή), γλυκύτητα, οξύτητα και σώμα, ακολουθούμενα από μια συνοπτική γευστική νότα και συνολική εντύπωση. Δοκιμάσαμε τρεις καφέδες σε γρήγορη διαδοχή. Ο πρώτος προσέφερε μια φωτεινή, σχεδόν εσπεριδοειδή οξύτητα με ελαφρύ σώμα και καθαρή επίγευση - σκεφτείτε νότες πυρηνόκαρπων φρούτων που ισορροπούνταν από μια τραγανή, φωτεινότητα σαν τσάι. Ο δεύτερος παρουσίαζε μια βαθύτερη γλυκύτητα με σοκολατένιες νότες και ένα πιο απαλό, μέτριο σώμα, που ολοκληρώθηκε με μια διαρκή λάμψη σαν καραμέλα. Ο τρίτος ήταν πιο πειραματικός - οξύτητα κόκκινων φρούτων, μια πολυπλοκότητα σαν κρασί και μια παρατεταμένη, ελαφρώς ρουμπινί γλυκύτητα που παρέμενε πολύ μετά από κάθε γουλιά. Κάθε φλιτζάνι παρουσίαζε μια ξεχωριστή προσωπικότητα, υπενθυμίζοντάς μου ότι ο καφές έχει να κάνει τόσο με την προέλευση, το προφίλ καβουρδίσματος και τη μέθοδο επεξεργασίας όσο και με την τεχνική παρασκευής. Καθ' όλη τη διάρκεια της συνεδρίας, ο cupping master μας κάλεσε να συγκρίνουμε τις εντυπώσεις μας, ευθυγραμμίζοντας τις σκέψεις μας με καθιερωμένες περιγραφές γεύσης. Όταν ανέφερα μια νότα «μαρμελάδας ροδάκινου» σε ένα φλιτζάνι, ο ξεναγός έγνεψε καταφατικά και με ενθάρρυνε να σημειώσω αν αυτή η αντίληψη επέμενε μέχρι το τέλος ή ξεθώριαζε γρήγορα. Το μάθημα δεν αφορούσε την εύρεση των «σωστών» νοτών. Αφορούσε την εκπαίδευση του ουρανίσκου ώστε να ανιχνεύει ανεπαίσθητες διαφορές και να τις περιγράφει με σιγουριά. Ήταν αποκαλυπτικό να συνειδητοποιήσουμε πόσο το πλαίσιο - προέλευση, μέθοδος επεξεργασίας, επίπεδο καβουρδίσματος, ακόμη και το μέγεθος άλεσης - διαμορφώνει αυτό που γεύεστε. Αφού τελειώσαμε, το περιβάλλον του καταστήματος μετατοπίστηκε από την τάξη στην αγορά. Η ομάδα μας κάλεσε να επιλέξουμε μια σακούλα κόκκους για να πάρουμε σπίτι, μαζί με μερικές προτεινόμενες επιλογές εξοπλισμού ζυθοποίησης. Το κατάστημα διαθέτει μια εναλλασσόμενη επιλογή κόκκων και χαρμανιών μονής προέλευσης, καβουρδισμένων σε μικρές παρτίδες, με διαφανή ετικέτα που περιλαμβάνει προέλευση, ημερομηνία καβουρδίσματος και γευστικές σημειώσεις. Το προσωπικό προσέφερε σημειώσεις γευσιγνωσίας για κάθε επιλογή και πρότεινε μερικές ρυθμίσεις σπιτικής ζυθοποίησης για να δοκιμάσετε, από rigs pour-over μέχρι μια φιλική προς το χρήστη μέθοδο βύθισης. Έφυγα με μια σακούλα με ένα ελαφρύ έως μέτριο καβούρδισμα που είχε κάποια από τη φωτεινότητα των εσπεριδοειδών και των πυρηνόκαρπων φρούτων που είχα συναντήσει στο cupping - ιδανικό για ένα τραγανό πρωινό ρόφημα στο σπίτι. Η εμπειρία αγοράς ήταν ομαλή και προσεγμένη. Το προσωπικό εξήγησε τα μεγέθη των συσκευασιών (προσιτές επιλογές 250g και 500g), τις ημερομηνίες καβουρδίσματος και συμβουλές αποθήκευσης για τη διατήρηση της φρεσκάδας. Επίσης, τόνισαν ένα πρόγραμμα επιβράβευσης και περιστασιακές γευσιγνωσίες στο κατάστημα, κάτι που θα ήταν ένας πολύ καλός τρόπος για να ακονίσετε τον ουρανίσκο σας χωρίς να δεσμευτείτε σε μια πλήρη συνεδρία cupping κάθε φορά. Το προσωπικό του γκισέ τύλιξε προσεκτικά τους κόκκους, με σημειώσεις γευσιγνωσίας τυπωμένες στη σακούλα και μια φιλική υπενθύμιση να αφήσετε τον καφέ να ξεκουραστεί μία ή δύο ημέρες πριν από την παρασκευή για βέλτιστες γεύσεις. Αν είστε περίεργοι για καφέ πέρα από τον συνηθισμένο latte και cappuccino, αυτή η επίσκεψη στην Πλατεία Ελευθερίας είναι ένα φανταστικό σημείο εκκίνησης. Η συνεδρία cupping απομυθοποιεί την υψηλή γευσιγνωσία και σας κάνει να νιώθετε σαν να είστε μέρος της διαδικασίας και όχι παθητικός παρατηρητής. Είναι το είδος της εμπειρίας που σε κάνει να επανεκτιμήσεις την παρασκευή του καφέ σου στο σπίτι, από το μέγεθος του αλέσματος και τη θερμοκρασία του νερού μέχρι τη σειρά με την οποία εκτιμάς το άρωμα και τη γεύση. Συμπέρασμα: Το νέο κατάστημα Πλατεία Ελευθερίας της @caffenerocy δεν είναι απλώς μια καφετέρια ή ένα κατάστημα λιανικής πώλησης. Είναι ένας κόμβος μάθησης και ένας φιλόξενος χώρος τόσο για τους περιστασιακούς καταναλωτές όσο και για τους λάτρεις του καφέ, όπου μπορούν να εξερευνήσουν, να συγκρίνουν και να γιορτάσουν τον καφέ. Αν βρίσκεστε στην περιοχή και θέλετε να αναβαθμίσετε το επίπεδο γευσιγνωσίας σας, αυτό είναι το μέρος για να ξεκινήσετε. Φέρτε έναν φίλο, φέρτε ένα σημειωματάριο και ετοιμαστείτε να δείτε τον καφέ με νέο τρόπο.

Ich war vor Kurzem im neuesten Laden von @caffenerocy in Plateia Eleftherias für ein Kaffeeerlebnis, das ich noch nie zuvor probiert hatte: eine Cupping-Sitzung im professionellen Stil. Angepriesen wurde „Kaffee verkosten wie die Profis“ und ich verließ ihn mit einem neu entdeckten Geschmacksvokabular, Respekt für das Handwerk und einer Tüte Bohnen, die ich kaum erwarten konnte, zu Hause aufzubrühen. Von dem Moment an, als ich den Laden betrat, signalisierte die Atmosphäre etwas Ernsteres als bei einem durchschnittlichen Cafébesuch. Die Inneneinrichtung ist hell und einladend, mit klaren Linien, warmen Holzakzenten und einer Ausstellungswand, die Bohnen aus dem wechselnden Sortiment präsentiert. Der Thekenbereich ist lebhaft, aber nicht laut, und eine Glaswand deutete auf eine kleine Rösterei oder zumindest eine spezielle Röstchenecke hinter den Kulissen hin. Der Duft von frischem Kaffee in der Luft fühlte sich an wie ein willkommener Händedruck, und das Lächeln der Baristas machte die Vorstellung, an der Cupping-Sitzung teilzunehmen, weniger einschüchternd und aufregender. Die Cupping-Sitzung begann mit einer kurzen, freundlichen Einweisung durch den Cupping-Leiter – einen erfahrenen Barista, der mit der ruhigen Zuversicht von jemandem sprach, der mehr Kaffeesorten probiert hat als die meisten von uns. Das Ziel war klar: Lernen Sie, Aromen und Geschmacksrichtungen wie Profis zu identifizieren, mithilfe des Standard-Cupping-Arbeitsablaufs. Uns wurde die Ausrüstung gezeigt: eine Reihe kleiner Schalen, jede mit der Herkunft und dem Röstgrad des Kaffees beschriftet, ein paar Löffel, ein Wasserkocher und eine digitale Waage mit präziser Grammzahlanzeige. Der Führer betonte ein paar Grundregeln: Machen Sie sich Notizen, beteiligen Sie sich neugierig und vertrauen Sie Ihren Sinnen. Zuerst kam das trockene Aroma. Die Deckel jeder Schale wurden gerade lange genug angehoben, um den trockenen Duft jedes Kaffees freizugeben, dann wurden wir eingeladen, tiefer zu riechen, während das Pulver kurz in einem sanften Luftwirbel verwirbelt wurde. Die Düfte waren sehr unterschiedlich – fruchtige Noten wie Zitrus und Beeren, ein Hauch von Blumen, dunkler Schokolade, geröstete Mandeln, sogar ein Hauch von Gewürzen. Der Guide erklärte, wie das trockene Aroma einen ersten Eindruck von der Fülle und dem potenziellen Geschmacksprofil des Kaffees vermittelt. Die eigentliche Arbeit sollte jedoch erst nach dem Wasserzusatz beginnen. Anschließend wurde heißes Wasser in jede Schale bis zur exakt gleichen Höhe gegossen, und wir warteten einige Minuten, bis der Kaffee „aufgeblüht“ war. Das feuchte Aroma der Sitzung war wie eine andere Geschmackskarte, die sich im Raum entfaltete – reicher, nuancierter, manchmal mit Zitrusschalen, gebackenen Früchten oder Kakaopulver, die im trockenen Zustand nicht zum Vorschein gekommen waren. Der Cupping-Meister erinnerte uns daran, unsere Nasen nah an die Oberfläche der Schale zu halten, um den sich entwickelnden Duft einzufangen, während der Kaffee weitere flüchtige Verbindungen freisetzte. Dann kam die Kruste – der Moment, in dem sich eine dicke Schicht Kaffeesatz auf der Oberfläche bildet. Mit einer schnellen, geübten Bewegung brachen wir die Kruste mit einem Cupping-Löffel auf und setzten eine frische Aromawelle frei. Dies ist ein entscheidender Schritt beim Cupping, denn der erste Schnuppern nach dem Aufbrechen der Kruste kann nuancierte Noten enthüllen, die vorher nicht erkennbar waren. Endlich begann die Verkostung. Wir schlürften. Ja, geschlürft – diese Technik ist beim Cupping entscheidend, da dabei der Gaumen mit einem breiten Schwall Kaffee überzogen und belüftet wird, um das volle Geschmacksprofil freizusetzen. Das Ziel besteht darin, einen breiten, schnellen Strahl über die Zunge zu verteilen, sodass Sie Süße, Säure, Körper und Nachgeschmack in einem einzigen Schluck beurteilen können. Der Leitfaden forderte uns auf, bei jedem Kaffee auf vier Elemente zu achten: Aroma (vor der Verkostung), Süße, Säure und Körper, gefolgt von einer prägnanten Geschmacksnote und einem Gesamteindruck. Wir probierten kurz hintereinander drei Kaffeesorten. Der erste bot eine helle, fast zitronige Säure mit einem leichten Körper und einem sauberen Abgang – denken Sie an Steinobstnoten, die durch eine frische, teeartige Helligkeit ausgeglichen werden. Der zweite präsentierte eine tiefere Süße mit schokoladigen Untertönen und einem weicheren, mittleren Körper, der mit einem anhaltenden karamellartigen Glanz abschloss. Der dritte war experimenteller – Säure nach roten Früchten, eine weinartige Komplexität und eine anhaltende, leicht rubinrote Süße, die noch lange nach jedem Schluck anhielt. Jede Tasse hatte ihren eigenen Charakter und erinnerte mich daran, dass es beim Kaffee genauso auf Herkunft, Röstgrad und Verarbeitungsmethode ankommt wie auf die Brühtechnik. Während des gesamten Kurses forderte uns der Cupping-Meister dazu auf, unsere Eindrücke zu vergleichen und unsere Gedanken mit etablierten Geschmacksbeschreibungen abzugleichen. Als ich in einer Tasse eine „Pfirsichmarmelade“-Note erwähnte, nickte der Kursleiter und forderte mich auf, darauf zu achten, ob diese Wahrnehmung bis zum Ende anhielt oder schnell verging. Im Kurs ging es nicht darum, die „richtigen“ Noten zu finden; es ging darum, den Gaumen zu schulen, subtile Unterschiede zu erkennen und sie sicher zu beschreiben. Es war aufschlussreich zu erkennen, wie stark Kontext – Herkunft, Verarbeitungsmethode, Röstgrad und sogar Mahlgrad – den Geschmack prägt. Nach Abschluss des Kurses verwandelte sich die Atmosphäre im Laden vom Klassenzimmer in einen Marktplatz. Das Team lud uns ein, eine Tüte Bohnen zum Mitnehmen auszuwählen, zusammen mit einigen Empfehlungen für das Brühzubehör. Der Laden führt eine wechselnde Auswahl an Bohnen und Mischungen aus einer einzigen Herkunft, die in kleinen Chargen geröstet werden und transparent mit Herkunft, Röstdatum und Geschmacksnoten gekennzeichnet sind. Das Personal bot Verkostungsnotizen zu jeder Option an und schlug ein paar Heimbrau-Setups zum Ausprobieren vor, von Übergießgeräten bis hin zu einer benutzerfreundlichen Immersionsmethode. Ich ging mit einer Tüte mit leicht bis mittel geröstetem Kaffee nach Hause, der etwas von der Zitrus- und Steinobstfrische enthielt, die ich beim Verkosten entdeckt hatte – perfekt für einen frischen Morgenkaffee zu Hause. Der Einkauf verlief reibungslos und durchdacht. Das Personal erklärte Verpackungsgrößen (erschwingliche 250-g- und 500-g-Optionen), Röstdaten und gab Aufbewahrungstipps zur Erhaltung der Frische. Sie hoben auch ein Treueprogramm und gelegentliche Verkostungen im Laden hervor, die eine großartige Möglichkeit seien, den Gaumen zu schärfen, ohne jedes Mal eine komplette Verkostungssitzung absolvieren zu müssen. Das Thekenpersonal verpackte die Bohnen sorgfältig, mit Verkostungsnotizen auf der Tüte und einer freundlichen Erinnerung, den Kaffee ein oder zwei Tage vor dem Aufbrühen ruhen zu lassen, um optimale Aromen zu erzielen. Wenn Sie neugierig auf Kaffee jenseits des üblichen Latte und Cappuccino sind, ist dieser Besuch bei Plateia Eleftherias ein fantastischer Einstieg. Das Cupping entmystifiziert die High-End-Verkostung und gibt Ihnen das Gefühl, Teil des Prozesses zu sein, anstatt nur passiver Beobachter zu sein. Es ist die Art von Erfahrung, die Sie dazu bringt, Ihr eigenes Heimbrauen zu überdenken, von Mahlgrad und Wassertemperatur bis hin zur Reihenfolge, in der Sie Aroma und Geschmack genießen. Fazit: @caffenerocys neuer Plateia Eleftherias Store ist nicht nur ein Café oder ein Einzelhandelsgeschäft; er ist ein Lernzentrum und ein einladender Ort für Gelegenheitstrinker und Kaffeeliebhaber, um Kaffee zu entdecken, zu vergleichen und zu feiern. Wenn Sie in der Gegend sind und Ihr Verkostungsgeschick verbessern möchten, ist dies der richtige Ort dafür. Bringen Sie einen Freund mit, bringen Sie ein Notizbuch mit und bereiten Sie sich darauf vor, Kaffee in einem neuen Licht zu sehen.