Έφτασα στην πόλη ακριβώς τη στιγμή που το πρωινό φως έπεφτε στη βεράντα του καφέ σαν προβολέας. Το ArtigianoCy είναι εδώ και καιρό ένα από τα πιο δημοφιλή μας στέκια στο Instagram, ένα μέρος όπου κάθε γωνιά ζητάει μια φωτογραφία και κάθε πιάτο μοιάζει φτιαγμένο για καρουζέλ. Αυτή η επίσκεψη, όμως, μου φάνηκε διαφορετική: το μέρος είχε μόλις κερδίσει την περιποίηση του Cyprus Eats που του άξιζε, και η ενέργεια στην ατμόσφαιρα ήταν λίγο πιο φωτεινή, λίγο πιο σκόπιμη. Ήμουν έτοιμος να δω πώς μια «μεταμόρφωση» θα μπορούσε να μεταφραστεί από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε μια πραγματική, νόστιμη εμπειρία brunch. Οι πρώτες εντυπώσεις μετράνε και η νέα εμφάνιση του ArtigianoCy δεν απογοητεύει. Ο χώρος εξακολουθεί να αποπνέει αυτή τη ζεστή, χειροποίητη γοητεία - οι τοίχοι από απαλή τερακότα, τα ράφια με χειροποίητα κεραμικά και ένα μπουκέτο από φρέσκα άνθη σε κάθε τραπέζι. Αλλά υπάρχει μια φρέσκια πινελιά: πιο καθαρές γραμμές, απτές υφές και φωτισμός που λάμπει ακριβώς τη χρυσή ώρα. Το αποτέλεσμα είναι αμέσως φωτογενές χωρίς να νιώθεις σκηνοθετημένος. Είναι το είδος του μέρους που θέλεις να χαλαρώσεις, όχι απλώς να το προσπεράσεις. Το προσωπικό με υποδέχτηκε με μια χαλαρή, γεμάτη αυτοπεποίθηση φιλοξενία που σηματοδοτεί τόσο υπερηφάνεια όσο και τεχνογνωσία. Μου εξήγησαν ότι το μενού του brunch είχε αναβαθμιστεί για την εποχή και μου υπαινίχθηκαν μερικά πιάτα που θα ευχαριστούσαν το κοινό και είχαν βελτιωθεί προσεκτικά υπό την αιγίδα του Cyprus Eats. Ρώτησα για την πιο προτεινόμενη διαδρομή - πιάτα που θα αναδείκνυαν τις πιο λαμπερές γεύσεις της εποχής και τη νέα κατεύθυνση της κουζίνας - και αρκέστηκα σε έναν καπουτσίνο που μύριζε καβουρδισμένα αμύγδαλα και μια νότα βανίλιας. Ό,τι νέο υπάρχει στο μενού του brunch έχει σχεδιαστεί σαφώς για να γιορτάσει τα εποχιακά προϊόντα, διατηρώντας παράλληλα την χαρακτηριστική αίσθηση άνεσης και δεξιοτεχνίας του ArtigianoCy. Σε μια άλλη αναφορά στην ανακαίνιση, πολλά πιάτα φτάνουν στο τραπέζι σε μια ελαφρώς πιο υπερυψωμένη παρουσίαση, με χρώματα που ξεχωρίζουν τόσο στο πιάτο όσο και στις φωτογραφίες. Ακολουθούν μερικά που ξεχώρισα και δοκίμασα ή άκουσα να αναφέρονται γύρω μου: - Τηγανίτες με ρικότα εσπεριδοειδών, γιαούρτι από άνθη πορτοκαλιάς, ξύσμα εσπεριδοειδών και σκόνη φιστικιού - Shakshuka με βότανα, φέτα, μπαχαρικά ντομάτας και ρουστίκ προζύμι για βούτηγμα - Τοστ αβοκάντο σε στρώσεις με χτυπημένη ρικότα σκόρδου, φέτες μάραθου και μια πικάντικη σάλτσα εσπεριδοειδών - Ένα εποχιακό κρουασάν ψημένο με τοπικά προϊόντα και μια ελαφριά επίγευση με βότανα - Σπιτικός παγωμένος καφές με νότες άνθους πορτοκαλιάς και αμυγδάλου. Ο σερβιτόρος μου ήταν προσεκτικός με τον ρυθμό, προτείνοντας έναν ρυθμό που άφηνε τις γεύσεις να εξελίσσονται από μπουκιά σε μπουκιά. Οι τηγανίτες ήρθαν πρώτες, μια στοίβα που ήταν ταυτόχρονα αφράτη και φωτεινή. Η ρικότα στη μέση διατηρούσε τα πράγματα κρεμώδη, ενώ η σκόνη φιστικιού πρόσθεσε μια λεπτή τραγανότητα και μια καβουρδισμένη νότα που παρέμεινε ευχάριστα. Το στοιχείο των εσπεριδοειδών δεν ήταν δυνατό ή ξινό. Ήταν μια ισορροπημένη φωτεινότητα που έκανε το πιάτο να φαίνεται ηλιόλουστο παρά έντονο. Μια κουταλιά γιαούρτι με άνθη πορτοκαλιάς στέφθηκε με το πάνω μέρος, με το λουλουδάτο άρωμά του να καθοδηγεί την παλέτα προς τη γλυκόξινη ενδιάμεση νότα που σπάνια επιτυγχάνουν τα επιδόρπια του brunch με τόσο αλμυρό τρόπο. Στη συνέχεια, το shakshuka. Αυτή η εκδοχή έκλινε προς την άνεση της Κυριακής παρά προς τη μόδα του brunch, κάτι που εκτίμησα. Η βάση της ντομάτας είχε μια αργή, μελένια ζεστασιά. Η φέτα πρωταγωνιστούσε αλλά ποτέ δεν την κατακλύζονταν, προσφέροντας μια αλμυρή, κρεμώδη ηχώ στις ντομάτες. Τα ποσέ αυγά ήταν τέλεια, με αρκετό ρευστό κρόκο για να καλύψει το προζύμι που το συνόδευε. Το ψωμί ήταν αρκετά πηχτό για να συγκρατηθεί στην πικάντικη ντομάτα και να απορροφήσει κάθε σταγόνα όταν έφτασα στον πάτο της κατσαρόλας. Είναι ένα πιάτο που θα έκανε μια συζήτηση του Σαββατοκύριακου να μοιάζει λίγο πιο φωτεινή - ζεστή, στιβαρή και τέλεια στο σπίτι με μια κουταλιά γιαούρτι για να απαλύνει την πικάντικη γεύση της ντομάτας. Το τοστ με αβοκάντο ήταν εξίσου καλοσχεδιασμένο. Η χτυπημένη ρικότα με σκόρδο παρείχε μια πλούσια, κρεμώδη βάση, ενώ οι φέτες μάραθου προσέφεραν μια δροσιστική τραγανότητα και μια διακριτική νότα γλυκάνισου που διατηρήθηκε μέχρι το τέλος. Το dressing εσπεριδοειδών έδενε το όλο θέμα με μια ηλιόλουστη πινελιά που έκανε τα λαχανικά να μοιάζουν ζωντανά αντί να είναι απλώς γαρνιτούρα. Ήταν μια έξυπνη ισορροπία απόλαυσης και φρεσκάδας, το είδος του πιάτου που προσκαλεί μια δεύτερη μπουκιά αντί για μια δεύτερη ματιά. Όσο για τη φωτογραφία ατμόσφαιρας, το νέο στυλ έκανε εύκολο να απαθανατίσεις τη στιγμή χωρίς να το πολυσκεφτείς. Ο ήλιος που έβρισκε τα κεραμικά στο ράφι, ο ατμός που ανέβαινε από τον καπουτσίνο, ο τρόπος που τα χρώματα του πιάτου έλαμψαν στο ζεστό ξύλο του τραπεζιού - όλοι αυτοί ήταν λόγοι για να φωτογραφίζεις ανάμεσα στις μπουκιές και όχι μετά από αυτές. Άκουσα ένα ζευγάρι εκεί κοντά να συζητά για την καλύτερη γωνία για το φύλλο κόλιανδρου στο shakshuka, μια υπενθύμιση ότι αυτό το μέρος πραγματικά προσκαλεί σε μια οπτική συζήτηση ως μέρος της εμπειρίας του δείπνου. Οι φήμες γύρω από το δωμάτιο υπαινίσσονταν μερικές ακόμη μικροαλλαγές στο παρασκήνιο - εποχιακά συστατικά που προέρχονταν από κοντινούς καλλιεργητές, ένα ελαφρύτερο, πιο εσπεριδοειδές πρόγραμμα ποτών και μερικά παιχνίδια με γλυκά που έκαναν τον κόσμο να ψιθυρίζει για το «υβριδικό κρουασάν» που γεννήθηκε από τοπικούς συνεργάτες γαλακτοκομικών και αρτοποιείων. Υπάρχει η αίσθηση ότι η ανακαίνιση του Cyprus Eats δεν αφορούσε μόνο την ομορφιά. Αφορούσε την αναβάθμιση των συστατικών και της μεθόδου, έτσι ώστε οι γεύσεις να φαίνονται καθαρές και εκφραστικές και όχι φανταχτερές μόνο για την κάμερα. Μια περίεργη σημείωση που άκουσα από το προσωπικό: υπάρχουν φήμες ότι το @cpotsides έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση των εποχιακών προφίλ γεύσεων. Είτε πρόκειται για μια αναφορά στην κατεύθυνση της ζύμης, στο μενού ποτών, είτε στη συνολική ιδέα του σερβιρίσματος, είναι σαφές ότι η συνεργασία στοχεύει να φέρει μια φρέσκια, μοντέρνα στρώση σε ένα αγαπημένο τοπικό πιάτο. Αν ακολουθείτε τους influencers του φαγητού, θα αναγνωρίσετε την ατμόσφαιρα - παιχνιδιάρικη, στοχαστική και αρκετά έντονη για να κρατήσει το μενού συναρπαστικό χωρίς να χάσει αυτό που κάνει το ArtigianoCy να μοιάζει με το σπίτι του. Στο τέλος της επίσκεψης, έφυγα με ένα ικανοποιημένο στομάχι και ένα ελαφρύτερο social feed. Η ανακαίνιση του Cyprus Eats πετυχαίνει σε πολλαπλά μέτωπα: διατηρεί την οικεία, χειροποίητη ατμόσφαιρα που λατρεύουν οι ντόπιοι, ωθεί το μενού προς την εποχικότητα και τη φωτεινότητα και σας δίνει λόγους να φωτογραφίζετε, να μοιράζεστε και να απολαμβάνετε στον ίδιο βαθμό. Είναι σπάνιο να βρείτε ένα brunch που να σας δίνει την αίσθηση ότι είναι ταυτόχρονα παρήγορο και εξερευνητικό, αλλά το ArtigianoCy το έχει καταφέρει με μια σίγουρη, προσεγμένη πινελιά. Συμβουλές για την επίσκεψή σας: - Πηγαίνετε σε καλό φως αν θέλετε οι φωτογραφίες να αντικατοπτρίζουν τη ζεστασιά και το χρώμα της νέας διακόσμησης. Το αργά το πρωί είναι ιδανικό. - Αν κυνηγάτε το πλήρες εποχιακό σετ, ρωτήστε τον σερβιτόρο σας τι έχει φρεσκοσερβιριστεί εκείνη την ημέρα - θα σας υποδείξει τα πιάτα που είναι πραγματικά *εποχιακά*. - Συνδυάστε το πιάτο σας με τα ποτά του σπιτιού. Οι νότες άνθους πορτοκαλιάς στον καφέ ή στα παγωμένα ποτά αναδεικνύουν όμορφα τα πιάτα με έντονη γεύση εσπεριδοειδών. - Ο χώρος είναι ιδανικός για μια χαλαρή συνάντηση ή ένα χαλαρό brunch, αλλά τείνει να γεμίζει τα Σαββατοκύριακα, οπότε σκεφτείτε μια επίσκεψη νωρίς αν έχετε ένα πιεσμένο πρόγραμμα. Συνολικά, η ανακαίνιση του ArtigianoCy Cyprus Eats σας δίνει την αίσθηση ότι αξίζει να τον επισκεφθείτε - ένας χώρος που μπορείτε να απολαύσετε στο Instagram και πραγματικά σερβίρει κάτι που αξίζει να δοκιμάσετε, όχι απλώς να κάνετε scroll. Αν βρίσκεστε στην πόλη και λαχταράτε ένα brunch που είναι άνετο, εποχιακό και οπτικά ικανοποιητικό, αυτό είναι το μέρος που πρέπει να δοκιμάσετε.

Ich kam in der Stadt an, als das Morgenlicht die Terrasse des Cafés wie ein Scheinwerfer erhellte. ArtigianoCy ist seit langem einer unserer instagramtauglichsten Orte, ein Ort, an dem jede Ecke nach einem Foto schreit und jeder Teller wie für ein Karussell gemacht scheint. Dieser Besuch fühlte sich jedoch anders an: Der Laden hatte gerade die verdiente Cyprus Eats-Behandlung erhalten, und die Energie in der Luft war ein wenig heller, ein wenig bewusster. Ich war bereit zu sehen, wie sich ein „Makeover“ von Social Feeds in ein echtes, köstliches Brunch-Erlebnis umsetzen ließ. Der erste Eindruck zählt, und der neue Look von ArtigianoCy enttäuscht nicht. Der Raum atmet immer noch diesen warmen, handwerklichen Charme – die Wände in sanftem Terrakotta, Regale voller handgemachter Keramik und auf jedem Tisch ein Strauß frischer Blumen. Aber es hat einen frischen Schliff bekommen: klarere Linien, fühlbare Texturen und eine Beleuchtung, die zur goldenen Stunde genau richtig leuchtet. Das Ergebnis ist sofort fotogen, ohne gestellt zu wirken. Es ist die Art von Ort, an dem man verweilen möchte, anstatt einfach vorbeizuscrollen. Das Personal begrüßte mich mit einer entspannten, selbstbewussten Gastfreundschaft, die sowohl Stolz als auch Know-how signalisiert. Sie erklärten, dass die Brunchkarte für die Saison überarbeitet wurde und verwiesen auf einige Publikumslieblinge, die unter dem Banner von Cyprus Eats sorgfältig verfeinert wurden. Ich fragte nach der empfehlenswertesten Variante – Gerichte, die die besten Aromen der Saison und die neue Ausrichtung der Küche zur Geltung bringen – und machte es mir mit einem Cappuccino gemütlich, der nach gerösteten Mandeln und einem Hauch Vanille duftete. Die Neuerungen auf der Brunchkarte würdigen eindeutig saisonale Produkte und bewahren gleichzeitig ArtigianoCys typischen Sinn für Gemütlichkeit und Handwerk. Als weitere Anspielung auf die Umgestaltung werden einige Gerichte etwas edler präsentiert, mit Farben, die sowohl auf dem Teller als auch auf Fotos hervorstechen. Hier sind ein paar Highlights, die ich probiert habe oder von denen ich gehört habe, wie sie erwähnt wurden: - Zitronen-Ricotta-Pfannkuchen mit Orangenblütenjoghurt, Zitrusschale und Pistazienpulver - Kräuter-Shakshuka mit Feta, Tomatengewürz und rustikalem Sauerteigbrot zum Dippen - Avocado-Toast mit geschlagenem Knoblauch-Ricotta, Fenchelsplittern und einem spritzigen Zitrusdressing - Ein saisonaler Croissant-Auflauf mit regionalen Produkten und einem leichten Kräuteraroma - Hausgebrühter Eiskaffee mit einem Hauch von Orangenblüte und Mandel. Mein Kellner achtete auf das Tempo und schlug einen Rhythmus vor, bei dem sich die Aromen von Bissen zu Bissen entwickeln konnten. Die Pfannkuchen kamen zuerst, ein Stapel, der zugleich fluffig und hell war. Der Ricotta in der Mitte hielt alles cremig, während das Pistazienpulver ein zartes Knirschen und eine angenehm anhaltende Röstnote hinzufügte. Die Zitruskomponente war nicht laut oder sauer; es war eine ausgewogene Helligkeit, die dem Gericht ein sonniges statt scharfes Aroma verlieh. Ein Klecks Orangenblütenjoghurt krönte das Ganze, sein blumiger Duft führte den Gaumen in Richtung eines süß-säuerlichen Mittelwegs, den Brunch-Desserts selten auf so herzhafte Weise hinbekommen. Als nächstes das Shakshuka. Diese Version war eher sonntagsbehaglich als an den Sonntagsbrunch-Trend angelehnt, was mir gefiel. Die Tomatenbasis trug eine langsame, honigartige Wärme; der Feta war der Star, aber nie überwältigt, und lieferte einen salzigen, cremigen Nachklang der Tomaten. Die pochierten Eier waren perfekt geliert, mit gerade genug flüssigem Eigelb, um das dazugehörige Sauerteigbrot zu umhüllen. Das Brot war dick genug getoastet, um sich gegen die saftige Tomate zu behaupten und auch noch jeden Tropfen aufzusaugen, als ich mich dem Boden des Topfes näherte. Es ist ein Gericht, das ein Wochenendgespräch etwas aufheitern würde – gemütlich, kräftig und perfekt zu einem Löffel Joghurt, um den Tomatengeschmack abzumildern. Der Avocado-Toast war ebenso wohlüberlegt. Der geschlagene Knoblauch-Ricotta bot eine reichhaltige, cremige Basis, während Fenchelsplitter für einen erfrischenden Biss und eine subtile Anisnote sorgten, die bis zum Abgang durchhielt. Das Zitrusdressing rundete das Ganze mit einer sonnigen Note ab, die das Gemüse lebendig wirken ließ und nicht nur als Garnitur diente. Es war eine gelungene Balance aus Genuss und Frische, die Art von Gericht, das eher zu einem zweiten Bissen als zu einem zweiten Blick einlädt. Und was die Ambientefotografie angeht, machte es das neue Styling einfach, den Moment einzufangen, ohne zu viel darüber nachzudenken. Die Sonne, die auf die Keramik im Regal fiel, der Dampf, der vom Cappuccino aufstieg, die Art, wie die Farben des Tellers vor dem warmen Holz des Tisches blitzten – all das waren Gründe, zwischen den Bissen zu fotografieren, anstatt danach. Ich hörte zufällig, wie ein Paar in der Nähe über den besten Winkel für das Korianderblatt auf dem Shakshuka diskutierte, eine Erinnerung daran, dass dieses Lokal als Teil des Speiseerlebnisses wirklich zu einer visuellen Konversation einlädt. Gerüchte kursierten im Raum und deuteten auf weitere Optimierungen im Back-of-House-Bereich hin – saisonale Zutaten von Erzeugern aus der Umgebung, ein leichteres, zitrusbetonteres Getränkeangebot und einige Gebäck-Attraktionen, die für Gerüchte über das „Hybrid-Croissant“ sorgten, das von lokalen Molkerei- und Bäckereipartnern entwickelt wurde. Man hat das Gefühl, dass es bei der Umgestaltung von Cyprus Eats nicht nur um Schönheit ging; es ging darum, die Zutaten und die Zubereitung aufzuwerten, damit die Aromen rein und ausdrucksstark wirken und nicht nur für die Kamera protzig wirken. Eine kuriose Nachricht, die ich vom Personal mitbekommen habe: Es wird gemunkelt, dass @cpotsides an der Gestaltung der saisonalen Geschmacksprofile beteiligt war. Ob es sich nun um eine Anspielung auf die Gebäckrichtung, die Getränkekarte oder das allgemeine Servierkonzept handelt, es ist klar, dass die Zusammenarbeit darauf abzielt, einem beliebten lokalen Grundnahrungsmittel eine frische, trendbewusste Note zu verleihen. Wenn Sie Food-Influencer verfolgen, werden Sie die Stimmung wiedererkennen – verspielt, durchdacht und mit genau der richtigen Schärfe, um die Speisekarte spannend zu halten, ohne das zu verlieren, was ArtigianoCy so heimelig macht. Am Ende des Besuchs verließ ich das Restaurant mit vollem Magen und einer leichteren Mahlzeit. Die Neugestaltung von Cyprus Eats ist in mehrfacher Hinsicht erfolgreich: Sie bewahrt die intime, handwerklich geprägte Atmosphäre, die die Einheimischen so lieben, sie lenkt die Speisekarte in Richtung Saisonalität und Frische und sie gibt Ihnen Gründe, gleichermaßen zu fotografieren, zu teilen und zu genießen. Es ist selten, einen Brunch zu finden, der gleichzeitig wohltuend und experimentell ist, aber ArtigianoCy hat dies mit einer selbstbewussten, durchdachten Note geschafft. Tipps für Ihren Besuch: - Gehen Sie bei gutem Licht hin, wenn die Fotos die Wärme und Farbe der neuen Einrichtung widerspiegeln sollen; der späte Vormittag ist ideal. - Wenn Sie das komplette Saisonangebot haben möchten, fragen Sie Ihren Kellner, was an diesem Tag frisch auf den Tellern stand – er wird Ihnen die Gerichte zeigen, die wirklich *in* Saison sind. - Kombinieren Sie Ihr Gericht mit den Getränken des Hauses; die Orangenblütennoten im Kaffee oder in den Eisgetränken werten die zitrusbetonten Gerichte wunderbar auf. Der Raum eignet sich gut für ein lockeres Treffen oder einen entspannten Brunch, ist aber an Wochenenden oft voll, also überlegen Sie bei einem engen Zeitplan, frühzeitig vorbeizukommen. Insgesamt hat sich die Umgestaltung von ArtigianoCy Cyprus Eats wirklich gelohnt – ein Instagram-tauglicher Ort, der wirklich etwas bietet, das es wert ist, probiert zu werden, nicht nur durchzuscrollen. Wenn Sie in der Stadt sind und Lust auf einen Brunch haben, der wohltuend, saisonal und optisch ansprechend ist, ist dies der richtige Ort für Sie.